Η τηλεόραση, το θέατρο, η αναγνώριση, η δημοσιότητα, τα χρήματα, οι γυναίκες, ο έρωτας, η επιτυχία. Οταν ένας άνθρωπος είναι χορτασμένος σε όλα τα επίπεδα, τότε δεν έχει κανέναν λόγο να μη μιλήσει για τα πάντα...
Συναντιόμαστε στο καφέ της πλατείας Ελευθερίας, πίσω από το Μέγαρο Μουσικής. Ευγενικός, ανανεωμένος και αρκετά ξεκούραστος από το καλοκαίρι, ο ζεν πρεμιέ της υποκριτικής δηλώνει έτοιμος να δώσει τον καλύτερο του εαυτό στον ρόλο του Γερμανού Ερνστ Λούντβιχ στο «Καμπαρέ», αλλά και στο καθημερινό σίριαλ του MEGA «Κλεμμένα όνειρα».
- Πώς προέκυψε η συνεργασία σου στο «Καμπαρέ»;
Δέχτηκα με μεγάλη χαρά την πρόταση του Κωνσταντίνου Ρήγου, ενός σκηνοθέτη που θαυμάζω πολύ και με τον οποίο συνεργαζόμαστε για δεύτερη χρονιά μετά τα «Κόκκινα φανάρια». Ο Κωνσταντίνος, επειδή δεν προέρχεται αμιγώς από τον χώρο του θεάτρου, διαθέτει πλούσια καλλιτεχνική εμπειρία, οξυμένο ένστικτο και αγνή ματιά σε ό,τι αφορά τα κείμενα και τα έργα που επιλέγει να ανεβάσει κατά καιρούς. Εμείς οι ηθοποιοί και οι αμιγώς θεατρικοί σκηνοθέτες πέφτουμε συχνά στην παγίδα του να διαφοροποιηθούμε αδικώντας τόσο τα έργα όσο και τους χαρακτήρες. Θεωρώ ότι το «Καμπαρέ» αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε από τα «Κόκκινα φανάρια»: από τα καμπαρέ της Τρούμπας βρεθήκαμε στα καμπαρέ του Μεσοπολέμου στο Βερολίνο και θα πρότεινα στον Κωνσταντίνο να την ολοκληρώσει με μία ακόμη επιλογή.
- Διατηρείς ένα προφίλ συντηρητικού ανθρώπου. Είχες αμφιβολίες για την πρώτη σου συνεργασία στα «Κόκκινα φανάρια»;
Θα συμφωνήσω ότι είμαι συντηρητικός ή καλύτερα παραδοσιακός. Ομως η συνεργασία μου με τον Κωνσταντίνο Ρήγο τελέστηκε υπό τη σκέπη του Εθνικού Θεάτρου, όπου και θήτευσα. Ενιωσα ότι επιστρέφω ξανά στο πρώτο μου σχολείο. Από την άλλη, αρχίζω να φλερτάρω με κάποια όρια καλλιτεχνικής ωριμότητας. Υστερα από 13 χρόνια στο θέατρο δεν έχω τις ίδιες ανασφάλειες που είχα όταν ξεκινούσα. Είμαι πιο ανοιχτός σε νέες προτάσεις και νέες προκλήσεις.
Υποδύομαι τον Ερνστ Λούντβιχ, έναν νεαρό Γερμανό ο οποίος έχει προσχωρήσει στους ναζί. Ουσιαστικά στο έργο βλέπουμε το κίνημα του ναζισμού εν τη γενέσει του, πώς παρασύρθηκαν κάποιοι άνθρωποι που είχαν πιο αγνά κίνητρα και πώς εξελίχθηκαν. Οσο για την πείρα μου στο μιούζικαλ, είναι μικρή, παρότι μου αρέσει πολύ ως είδος. Στο τελευταίο έτος των σπουδών μου στο Εθνικό συμμετείχα στην «Οπερα της πεντάρας».
- Μπορούμε να πούμε ότι έχεις κάνει ανατροπή στην καριέρα σου;
Η μεγάλη μου ανατροπή είναι ότι ο κόσμος με γνώρισε μέσα από δύο πετυχημένες τηλεοπτικές σειρές. Χωρίς να υποτιμώ τίποτα και κανέναν, αν μου έλεγες όταν σπούδαζα στo Εθνικό ότι θα κέρδιζα την αγάπη του κόσμου μέσα από καθημερινές σειρές, δεν θα το πίστευα.
- Τηλεοπτικά φέτος σε συναντάμε στην καθημερινή σειρά «Κλεμμένα όνειρα» στο MEGA. Σε τι ρόλο θα σε δούμε;
Θα έχω έναν κωμικό ρόλο που θα ανατρέψει το σενάριο.
- Πώς βλέπεις την τηλεόραση σήμερα;
Το μελανό σημείο της τηλεόρασης είναι ότι μετατοπίστηκε το βάρος της, παραγκωνίζοντας τους ηθοποιούς. Θυμάμαι, όταν ξεκίνησε η κρίση, ένα εξώφυλλο περιοδικού που έφερε τον τίτλο «Η τηλεόραση σε κρίση» και από κάτω ένα κολάζ 13 τηλεοπτικών προσώπων, εκ των οποίων μόνο ένας ήταν ηθοποιός. Οι ηθοποιοί γίναμε ξαφνικά φιλοξενούμενοι στο ίδιο μας το σπίτι!
- Φοβάσαι μήπως δεν πληρωθείς;
Ναι, είναι ένας κίνδυνος και δεν ζω ουτοπικά. Θέλω ωστόσο να πιστεύω ότι δεν θα μας συμβεί.
- Εβγαλες χρήματα από την τηλεόραση;
Ναι, και έβγαλα και αποταμίευσα. Ποτέ δεν ήμουν σπάταλος γιατί δεν είχα απωθημένα. Δεν ήμουν πλούσιος. Οι γονείς μου ήταν καθηγητές Αγγλικών και μεγάλωσα σε μια γειτονιά στο Κερατσίνι. Ωστόσο, είχαμε άλλες προτεραιότητες. Δεν αγοράζαμε καινούριο αμάξι, αλλά επιλέγαμε να πάμε ένα καλό ταξίδι το καλοκαίρι. Δεν έμαθα σε υλικές προτεραιότητες, γι’ αυτό και ποτέ δεν έκανα υπερβολές.
- Θα συμμετείχες στο «Dancing with the stars» ή στο «Your face sounds familiar»;
Οχι, δεν θα το έκανα γιατί δεν θα μπορούσα να το υποστηρίξω. Εχω την ανάγκη του θεατρικού σανιδιού. Επίσης, δεν θέλω να ξεγυμνωθώ ως χαρακτήρας. Δεν έχω λόγο να το κάνω. Το όνειρό μου ήταν να γίνω ηθοποιός, να παίζω ρόλους και να γίνω γνωστός και αγαπητός μέσα από τη δουλειά μου. Οχι να γίνω γνωστός με οποιονδήποτε τρόπο. Εχει διαφορά.
- Σε μπλόκαρε η ξαφνική αναγνωρισιμότητα;
Δοκιμάστηκα, προβληματίστηκα και υπήρξαν στιγμές που βρέθηκα σε αμηχανία, μη ξέροντας πώς να διαχειριστώ την αναγνωρισιμότητά μου. Αν το έχανα, πιστεύω ότι δεν θα το έβρισκα ξανά.
- Στην προσωπική σου ζωή, ωστόσο, ενοχλήθηκες όταν είδαν το φως της δημοσιότητας κάποιες φωτογραφίες με την πρώην σύντροφό σου Πηνελόπη Πλάκα...
Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Δεν ήμουν επιθετικός, απλά προσπαθούσα να κρατήσω σε μια ισορροπία μερικά πράγματα, ώστε να μην είναι πιο σημαντική η σχέση μας από τη δουλειά μας.
- Τελικά, η δημοσιότητα κάνει καλό ή κακό σε μια σχέση;
Αν η σχέση δεν κρατήσει μια καλή απόσταση και ισορροπία από τη δημοσιότητα, τότε μπορεί να καταστραφεί.
- Τι αναζητάς από μια γυναίκα;
Να την αγαπήσω και να αγαπηθώ. Να διεκδικώ τη σύντροφό μου, αλλά κι εκείνη να με έχει σε προτεραιότητα.
- Είσαι ερωτευμένος;
Θα σας απαντήσω σε αυτή την ερώτηση σε μια επόμενη συνέντευξη. Καμιά φορά συμβαίνουν πράγματα που ίσως να μη γνωρίζουμε ή να γνωρίζουμε και να θέλουμε να τα κρατήσουμε μακριά από όλους...
protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου